tag:blogger.com,1999:blog-70942520435174636862024-03-20T23:47:32.725+01:00Os recunchos da fala galega"Os recunchos da fala galega" é unha páxina Web onde pódense atopar poesías propias e tamén a partir da lírica tradicional galega, escritos que fixen e xurdiron da paixón pola cultura galega, das súas paisaxes...Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.comBlogger22125tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-87283605762835248612008-12-02T19:20:00.006+01:002008-12-03T11:47:29.923+01:00Coplas para unha regueifa (ou desafío)<div style="text-align: right;"><br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAfFitmEACRX48NxdbV27BgHCwek3B1x-edCDGbshGRQTY-VGcMQkSbQBOd9sZu5LZ2uYTcZNnKdDU2aFPYudaCF-2cScUHkABR7Dpd1IEdo7Zc4wPMylIA2S4htBGP9uhAev889tvOgyZ/s1600-h/RegueifeirosPinto&Caruncho.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 247px; height: 185px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAfFitmEACRX48NxdbV27BgHCwek3B1x-edCDGbshGRQTY-VGcMQkSbQBOd9sZu5LZ2uYTcZNnKdDU2aFPYudaCF-2cScUHkABR7Dpd1IEdo7Zc4wPMylIA2S4htBGP9uhAev889tvOgyZ/s320/RegueifeirosPinto&Caruncho.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5275266842165717314" border="0" /></a><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;"><span style="font-family:Book Antiqua;">Andas dicindo de min-he </span></span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;"><span style="font-family:Book Antiqua;">e dasme dous bicos na cara, </span></span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;"><span style="font-family:Book Antiqua;">non fanme falt'os teus bicos </span></span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;"><span style="font-family:Book Antiqua;">e tampouc'as túas puñaladas.<br /><br /></span></span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;"></span> </span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;">Vanessa ten moito xenio</span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;"> e eu diría qu'é o diaño, </span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;">senón fóra miñ'amiga </span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;">pronto mandábaa ó carallo.<br /><br /></span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;"></span> </span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;">Hai mulleres que se rin</span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;">dúas ou tres veces ó ano,</span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;">unhas son de compromiso</span></span></div><div style="text-align: right;"> </div><div style="color: rgb(0, 0, 0); text-align: right;"><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;">e as outrasde mal agrado.<br /><br /></span><span style="font-family:Book Antiqua;"><span style="font-family:Book Antiqua;">Mira aquela rapaciña</span></span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;"><span style="font-family:Book Antiqua;">qué ben toc'a súa <i>ghaita</i>, </span></span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;"><span style="font-family:Book Antiqua;">mira ben cás miudiñas </span></span></span><br /><span style="font-size:85%;"><span style="font-family:Book Antiqua;"><span style="font-family:Book Antiqua;">teñen todas mala <i>ghaita</i>.<br /><br />Tódalas rubias qu'eu coñezo<br />non teñen persoalidade,<br />mais están aparvadiñas<br />e nunca saben <i>callar</i>-he.</span></span><br /></span></div><div style="text-align: right;"> </div><span style="color: rgb(0, 0, 0);font-size:85%;" ><span style="font-family:Book Antiqua;"></span></span>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-3924198298528655692008-12-02T15:34:00.026+01:002008-12-03T11:45:43.562+01:00As regueifas ou desafíos, a súa orixe<div style="text-align: justify;"><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" ><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6MYSe8XDrg8B679yKqtWkAdS1kH0Xskxg9iQMbMCvGxuPsRfE-2m7B5BA8NGNyjszDfkx1D51Xs8xBw6d09SkDUuEsw295oQfk2Kw8icZPkmVNoufDTT51D2nqVP2QD_dKJxSR-xjhBeB/s1600-h/Regueifeiros.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: right; cursor: pointer; width: 231px; height: 172px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6MYSe8XDrg8B679yKqtWkAdS1kH0Xskxg9iQMbMCvGxuPsRfE-2m7B5BA8NGNyjszDfkx1D51Xs8xBw6d09SkDUuEsw295oQfk2Kw8icZPkmVNoufDTT51D2nqVP2QD_dKJxSR-xjhBeB/s320/Regueifeiros.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5275238272411855730" border="0" /></a></span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >A </span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >regueifa é un bolo de pan, propio das vodas, feito con fariña</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" > </span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >triga,</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" > ovos, </span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >manteiga, azucre e moi ben adornado de lambetadas,</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" > </span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >que podía ser disputado de dúas maneiras: improvisando cantigas de porfía ou bailando unha muiñeira de puntos moi difíciles e artísticos. A regueifa era entregada pola noiva á persoa vencedora na disputa e esta quedaba encargada de repartila entre as solteiras e solteiros asistentes. Ás persoas participantes no xogo chámaselles regueifeiras ou regueifeiros e esta forma acabou por ser utilizada para denominar a todos aqueles que, con bolo ou sen el, nunha voda ou en calquera outra circunstancia, compiten coa palabra para demostra-la súa agudeza e capacidade de improvisación. Hoxe en día, as regueifas coñécense por ser </span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >unha cantiga entre dúas ou máis persoas que seguen un mesmo cantar ou son durante o tempo que dura unha disputa sobre un tema determinado.</span><br /><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Estes desafíos rimados son unha forma xa moi antiga de competición festiva na que o enxeño, a simpatía, os reflexos e mailo dominio das palabras son as armas esenciais que deben usar os contendentes. Hainos en tódalas culturas e dende tempos moi recuados. Polo que a Galicia toca, e segundo nos conta </span><span style="font-style: italic;font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Carré Aldao</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" > na súa </span><span style="font-style: italic;font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Geografía General del Reino de Galicia</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >, "a aseveración inmemorial de historiadores e xeógrafos romanos conta que, no país galaico, as fémias levan a palma en improvisar cántigas e tanguer, sendo as súas composicións do máis fino epigrama e de verdadeiros poemas de delicado sentimento". Este tipo de versos a varias voces pódense escoitar en </span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" class="mw-redirect" >Galicia</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >, aínda que hai zonas máis ricas deste tipo de literatura popular, como pode ser o caso da </span><span style="font-weight: bold;font-family:lucida grande;font-size:85%;" >costa da Morte</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >. Así mesmo, tamén pódense ouvir en Portugal, denominándose </span><span style="font-style: italic;font-family:lucida grande;font-size:85%;" >cantares ao desafío</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >, no Brasil e Colombia, chamados </span><span style="font-style: italic;font-family:lucida grande;font-size:85%;" >repentistas</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >, e na </span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" class="mw-redirect" >Arxentina</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" > e no </span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" class="mw-redirect" >Uruguai</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" > hai un desafío entre <i>payadores</i>, mais a temática destes últimos é seria e máis poética.</span><br /><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Os temas da regueifas son variados, mais polo xeral, hai unha boa dose de humor, o que fai que este tipo de cantares sexan moi divertidos para tódolos públicos.</span><br /><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >É, sen dúbida, un dos mellores símbolos da cultura popular galega e, case coma algo paradigmático, da cultura da comarca de Bergantiños. É un cantar retranqueiro, pero sen malicia. Ou polo menos, non a hai unha vez cós contrincantes verbais báixan</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >se </span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" > do escenario -agora- ou, como ocurrira outrora, unha vez que acabába</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >se ó</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" > enfrontamento </span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >nas grandes casas de labranza.</span><br /><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" ><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR1CHHIWuhabRQS8HP5FtUdDiym-9M7p6Me05Jb6b4t3LNPsNDe_ZG6ndLGgtCbCHJikxtqNNPr1wuHVFKhKRBB4T6TOqhW_uK0yoXSEmFJz9Jio4hlCk74Kd7ddMYNcwJv311u__Lo2EF/s1600-h/Regueifeiros_Berganti%C3%B1os.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 233px; height: 166px;" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR1CHHIWuhabRQS8HP5FtUdDiym-9M7p6Me05Jb6b4t3LNPsNDe_ZG6ndLGgtCbCHJikxtqNNPr1wuHVFKhKRBB4T6TOqhW_uK0yoXSEmFJz9Jio4hlCk74Kd7ddMYNcwJv311u__Lo2EF/s320/Regueifeiros_Berganti%C3%B1os.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5275255882473051426" border="0" /></a></span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >A Bergantiños atribúeselle</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >, case por excelencia, ser o berce dos mellores</span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" > regueifeiros de Galicia. <span style="font-style: italic;">O Atrevido de Grixoa</span>, <span style="font-style: italic;">Calviño de Tallo</span>, <span style="font-style: italic;">Costa de Xaviña</span> ou Carlos <span style="font-style: italic;">O Xestal</span> foron alguns dos nosos máis destacados embaixadores. Neste momento, a comarca reduce os seus mellores activos a catro: <span style="font-style: italic;">Suso de Xornes</span>, <span style="font-style: italic;">Fermín da Feira Nova</span>, <span style="font-style: italic;">Antonio de Xornes</span> e <span style="font-style: italic;">Guillermo da Rabadeira</span>. Eles manteñen viva, polo momento, á regueifa. Pero, só iso, de momento, xa que trátase dunha arte que, de non tomalas medidas adecuadas para evitalo, extinguirase irremediabelmente. Superando dous deles a sétima década de vida e roldando os outros dous a quinta, coinciden en sinalar a falta de apego cós máis novos mostran cara a esta arte ou, polo menos, as súas escasas prácticas. «Parece que isto gusta máis fóra que dentro da nosa terra», é un sentir común da maioría dos que tiveron entre os seus breixos estes versos cargados de retranca gallega.</span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-65917994912746566242007-09-07T11:26:00.001+02:002008-12-03T11:48:02.579+01:00Cantares de Erviñou e Muiñeira de Erviñou<strong><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" ><br /></span></strong><strong><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" ><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWoRo_GdV82l9Z2Rxuj3kwpxWRDrKvB0fwDLC7IVqhueyNKlbiNGKfnYqilK03W_1Vewt1zxbDb8jRROiWDLX1SH1AJ9_jESJQe23LE9mDzGT0VtStx6K8qXtZBLIAVbWkfHfR0r5V6zbY/s1600-h/Paisaxe_do_Val_do_Dubra.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5107419477907577170" style="margin: 0px 0px 10px 10px; float: right;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjWoRo_GdV82l9Z2Rxuj3kwpxWRDrKvB0fwDLC7IVqhueyNKlbiNGKfnYqilK03W_1Vewt1zxbDb8jRROiWDLX1SH1AJ9_jESJQe23LE9mDzGT0VtStx6K8qXtZBLIAVbWkfHfR0r5V6zbY/s320/Paisaxe_do_Val_do_Dubra.jpg" border="0" /></a></span></strong><strong><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >CANTARES DE ERVIÑOU</span></strong> <p><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Levaio nena, levaio,<br />levaio qu'é levadeiro,<br />levaio nena, levaio morena,<br />un cantar para Niveiro,<br />ai o cantar para Niveiro morena.<br />Ai la, la, la, la ai, la, la, la.</span></p><br /><p><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Axúdaime aquí, axuda,<br />axúdaime aquí, a minhe,<br />qu'eu non me podo axudare morena<br />dunha mazán que cominhe,<br />ai dunha mazán que cominhe morena.<br />Ai la, la...</span></p><br /><p><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Una niña de tierra de moros<br />ha venido a España con monedas de oro,<br />cada vez que la niña bailaba<br />las monedas de oro se le vueleaban.</span></p><br /><p><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Aquí vin, aquí chegueihe,<br />aquí me mandaron vire.<br />Aquí tes mi cuerpo niña<br />se lo quieres resevire.</span></p><br /><p><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Una niña de tierra de moros...</span></p><br /><p><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >D'ónde son aquelas nenas<br />que beben naquela fonte.<br />Son do lughar de Arabexo,<br />que ven da leña do monte.</span></p><br /><p><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Una niña de tierra de moros...</span></p><br /><strong><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" ><p align="right"></p><p align="right"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjmoDY2FIs1M6Sfr_TZzu9VXSFLGtN2BwWO10RwJwBsCKgBuXOzSkZlIbKP3AQy78N9qP2OhQVmouGrS2Npw9ozplhPWWtxlcZaNsS8XaMp3EKPi8UMBp42s9_2_6gmus0L_GMFWUcxQrG/s1600-h/Rio_Tambre_en_Portomouro.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5107420457160120674" style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjmoDY2FIs1M6Sfr_TZzu9VXSFLGtN2BwWO10RwJwBsCKgBuXOzSkZlIbKP3AQy78N9qP2OhQVmouGrS2Npw9ozplhPWWtxlcZaNsS8XaMp3EKPi8UMBp42s9_2_6gmus0L_GMFWUcxQrG/s320/Rio_Tambre_en_Portomouro.jpg" border="0" /></a>MUIÑEIRA DE ERVIÑOU</p></span></strong><p></p><br /><p align="right"><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Ai, canta corasón a lei,<br />non vivas apesarado<br />que o que non ten o mal feito<br />vive moi desenghañado.<br />Ai, ai la, la, la...</span></p><br /><p align="right"><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Ai, sei toca-la pandeireta<br />repenicada na mahe,<br />tamén sei pasa-lo millo<br />polo mes de san Xoanhe.<br />Ai, ai la, la, la...</span></p><br /><p align="right"><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Ai, canta que cadramos ben,<br />canta que cadramos benhe,<br />se a no-lo mundo marmura<br />a cobiza que nos tenhe.<br />Ai, ai la, la, la...</span></p><br /><p align="right"><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Ai, o pandeiro toca ben<br />porque as ferriñas son novas.<br />O mozo que anda no baile<br />toca ben as castañolas.<br />Ai, ai la, la, la...</span></p><br /><p align="right"><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Ai, esta vai polo remate,<br />esta vai polo remate,<br />oque digha que vai malo<br />que mala morte o mate.<br />Ai, ai la, la, la...</span></p>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-14186307368257593022007-08-28T21:35:00.001+02:002008-12-03T11:49:51.345+01:00¡Hasta siempre Antonio Puerta!<div align="justify"><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWo41-upzLcOU2QVo0CSHa5zRAXFRvHL4_fqn3e0efU2f3Wqsxp_BYOF34J89AwbiZVMSr8Mlfym8CeuESEBZPeKY3vTaYtOMGzaiEaWOYDjoNi0fYUo-cyl-dNIkeCGZnKdPZgN0xZRq4/s1600-h/Atonio+Puerta.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5104205794398148898" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWo41-upzLcOU2QVo0CSHa5zRAXFRvHL4_fqn3e0efU2f3Wqsxp_BYOF34J89AwbiZVMSr8Mlfym8CeuESEBZPeKY3vTaYtOMGzaiEaWOYDjoNi0fYUo-cyl-dNIkeCGZnKdPZgN0xZRq4/s320/Atonio+Puerta.jpg" border="0" /></a> <div align="justify"><span style="font-size:85%;"><strong>Antonio Puerta, ahí se nos va uno más de la generación del 84. Siempre estarás en el recuerdo de todos!</strong> :'(</span></div><br /><span style="font-size:85%;">¡Hola, Antonio!Aunque sé que nunca podrás leer este mensaje, pero todos los que te quieran lo puedrán hacer, quiero decirte que nunca se te olvidará. Te diré que te estoy escribiendo este mensaje con lágrimas entre los ojos. Ha sido mucho más que un duro golpe saber que ya no estarás entre nosotros, pero sí en el recuerdo. Perder a un joven luchador y aun corazón tan noble como el tuyo, no es simplemente una pérdida, es una tragedia.</span><br /><br /><div align="justify"><span style="font-size:85%;">Pero lo más triste de todo es no poder conocer un padre a su hijo. Ojalá el niño que tengáis, el pequeño Antonio Puerta, sea el futuro Antonio Puerta que pueda hacernos vibrar tanto como lo hiciste tú y tenga en su dorsal el mismo número que su padre, el 16.</span></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span></div><span style="font-size:85%;"></span><br /><span style="font-size:85%;">Antonio, gracias a ti me has hecho saber lo bonito que puede llegar a ser el fútbol y también has hecho sentirme un sevillista más desde ahora. Todos los niños del 84 te hecharemos mucho de menos. Mi más sentido pésame a toda su familia y a su novia. Aunque resulte muy difícil decirlo: ¡animo para seguir adelante!</span><br /><br /><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5104212112295041346" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4FEcnYRf7hEG_nfDwFK8xIRHpW2ZBm6f8FjT7bn9xpC-ryN5AjTIJBh0J3QIJjEDsXtQSoTxtTMXr8QRF4MXVwYeFZfw8CIS_5QZ2aL-K_rXk_3dVxCkTBcJ4i3btE0zIQw0AxAAqRsCr/s320/Antonio+Puerta_gol_bilbao.jpg" border="0" /><br /><div align="center"><span style="font-size:85%;">Una estrella deja de brillar</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">en la oscura noche sevillana,</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">se fue un joven de veintidós años,</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">se apaga una estrella plateada.</span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:85%;">Esta noche no alumbrará</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">ninguna luz, ni lucero,</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">quedando el raso enlutado</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">con dolor y con lamento.</span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:85%;">Huérfanos nos quedamos</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">por perder a un amigo,</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">por perder a un hermano,</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">siempre estaremos contigo.</span></div><div align="center"></div><div align="center"><span style="font-size:85%;"></span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;"></span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;"></span></div><br /><div align="center"></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">Sale el sol por la mañana, por la mañana sale el sol.</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">Sale el sol por la mañana y por la noche salgo yoooo!!!</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">Vamos, vamos mi Sevilla, vamos, vamos campeón!!!</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">Vamos, vamos mi Sevilla, vamos, vamos cam-pe-ón!!!</span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;"></span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:85%;"></span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;"></span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;"></span></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;">Supongo y espero que todos los sevillistas deseen que nuestro estadio lleve el nombre de este gran futbolista, Antonio Puerta Pérez.</span></div><div align="justify"><br /><span style="font-size:85%;">Hasta siempre nuestra "zurda de diamante".</span></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span></div><div align="justify"></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span></div><div align="justify"></div><div align="justify"></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span></div><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5104210355653417266" style="margin: 0px auto 10px; display: block; text-align: center;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgdGQd2tu-VC_oUvneWlTAvQxjVbyy3StYwLUaZup5pQ6vHcqoQ5XitJ1GIDG-0xEKUCe4jbhnee-Cylo4mRKCXXtkWyXW6r8Z6JwOlDhV9i8Pk2yKXpoxsMcQZ3yvIAkmdXVGswCKSQMNU/s320/Antonio+Puerta_2.jpg" border="0" /></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-66848076982925296752007-08-15T18:45:00.001+02:002008-12-03T11:50:53.284+01:00Sonetiño VII<div><span style="font-family:lucida grande;"><span style="font-size:85%;"><em><br />Heiche d'amar, paxariño,</em></span></span><span style="font-family:lucida grande;"><span style="font-size:85%;"><em><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAn2EN8WyD56NhGI4xLFWgrYD8yPSLr4sfkc38vlmy-bXVSeJn66HQSoFDpgP6OaqadglQQOqzzb8oEtJW1n9F5u-dVYBByB-hiU_pmXXp_Be5cRoKZ2lcVxSkkVDy9cxSHy1xv3zUGY7_/s1600-h/Andori%C3%83%C2%B1a.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5098979826030351842" style="margin: 0px 0px 10px 10px; float: right;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiAn2EN8WyD56NhGI4xLFWgrYD8yPSLr4sfkc38vlmy-bXVSeJn66HQSoFDpgP6OaqadglQQOqzzb8oEtJW1n9F5u-dVYBByB-hiU_pmXXp_Be5cRoKZ2lcVxSkkVDy9cxSHy1xv3zUGY7_/s200/Andori%C3%B1a.jpg" border="0" /></a></em></span></span><br /><span style="font-family:lucida grande;"><span style="font-size:85%;"><em>nas alas do curazón,<br />heiche d'amar, paxariño,<br />de día, de noite non. </em><span style="font-size:78%;">2<br /></span>Ven, pequeniño comigo,<br />déixate ver <em>gurrión</em>,<br />qu’estás oculto entr’o millo,<br />e vexas a luz do sol.<br />Venche ti, meu ben pequeno,<br />ven e non sexas tan trasno<br />que, pra min es meu neno.<br />Tan rápido com’un raio,<br />tan lixeiro com’o vento</span></span></div><div><span style="font-family:lucida grande;"><span style="font-size:85%;">que, por <em>eiquí</em>, está asubiando.</span><br /></span></div><br /><div><span style=";font-family:lucida grande;font-size:78%;" ><span style="font-size:85%;">2</span> Canción popular galega</span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-83855286971930800182007-07-25T00:58:00.001+02:002008-12-03T11:51:44.201+01:00A noite incendiada<div align="right"><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtkb8a1UgL0ze3hcmgrbSZlGcOlWUNGCCdvlJwisKZoQcnzXqrZWJEiLRxM2hmlP3tyS-WV4RLfs-Z6e33RQpgXRZDC_vlL6aBHjCmQh_wvgU7WjKD0Fr_W0hOd3UH-1L-8l-NzIQjgaVP/s1600-h/Incendio_en_Galicia_3deSept2006.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5091097533030723362" style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtkb8a1UgL0ze3hcmgrbSZlGcOlWUNGCCdvlJwisKZoQcnzXqrZWJEiLRxM2hmlP3tyS-WV4RLfs-Z6e33RQpgXRZDC_vlL6aBHjCmQh_wvgU7WjKD0Fr_W0hOd3UH-1L-8l-NzIQjgaVP/s200/Incendio_en_Galicia_3deSept2006.jpg" border="0" /></a> <span style="font-size:85%;">A noit’esperta en chamas,</span> </div><div align="right"><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >o quente ardor do ar</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >devor’a terra galega,</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >comend’o seu verde chan.</span><br /><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >A miña terra galega devorada</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >obsérvase dend’a mar,</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >as súas cinzas son arrastradas</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >ás augas da súa sal.</span><br /><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Ai, ti, a miña queridiña Galicia,</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >se as túas brasas apagar</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >puides’eu non dubidaría</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >chorar para podelas sufocar.</span><br /><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Todo foi culpa da man humana,</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >todo por non axudar...</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Ai, ti, a miña querida Galicia,</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >se as túas brasas soubese apagar...</span><br /><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >Miña terra verde soñada<br />coa choiva volv’espertar,<br />virán de novo as bolboretas</span><br /><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" >e os teus verdes prados renacerán.</span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-19014418915834465272007-07-25T00:53:00.003+02:002008-12-03T11:52:51.419+01:00Sonetiño VI<div align="left"><br /><span style="font-size:85%;"><em>Moito teño que decirche,</em></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0Uo0r9ALjneZdrgj1ro6CyUElcnJY4gLSU6D4I2CTLqxJB7Dn_bscTNu404FxtIlISgY7KWjc65YUtmYRHt7-SVnoUAQ_7i1ABccnq7SCBhWwK4RlTVpZaOAfVFyARTDCjMsbQnt1PApu/s1600-h/Coraz%C3%83%C2%B3n_Roto.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5091114992072781618" style="margin: 0px 0px 10px 10px; float: right;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi0Uo0r9ALjneZdrgj1ro6CyUElcnJY4gLSU6D4I2CTLqxJB7Dn_bscTNu404FxtIlISgY7KWjc65YUtmYRHt7-SVnoUAQ_7i1ABccnq7SCBhWwK4RlTVpZaOAfVFyARTDCjMsbQnt1PApu/s200/Coraz%C3%B3n_Roto.jpg" border="0" /></a><br /><span style="font-size:85%;"><em>moito teño que contar,<br />d’aquelas palabras tristes<br />que me fixeron chorar.</em> 1<br />Dend’o día que me viches<br />non quixéchesme falar,<br />pois agora qu’estás, dime<br />que xa non me queres máis.<br />Ti mírame aos ollos<br />e dime que non me amas,<br />e que foise o amor noso.<br />Que tod’o que sentín, nada<br />foi nos nosos anos mozos,<br />cando contigo estaba.</span><br /><br /><span style="font-size:85%;">1 </span><span style="font-size:78%;">Canción tradicional galega </span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-89409885759440421092007-07-25T00:51:00.001+02:002008-12-03T13:21:24.747+01:00Sonetiño V<div align="right"><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUfqCPmBTr5GkV3LJdkhw-n8djs2OBKoICfqmro7iSZofI_q5QdkF17JoKr2x6A65IK1YUp_1viNOzk2g5e42G5QxkYFUt4eNWoUCzlnUfDI0K7GwYrCVFeS-_21c4priRaoHqywhxMNkL/s1600-h/gaita.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5091092799976763138" style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUfqCPmBTr5GkV3LJdkhw-n8djs2OBKoICfqmro7iSZofI_q5QdkF17JoKr2x6A65IK1YUp_1viNOzk2g5e42G5QxkYFUt4eNWoUCzlnUfDI0K7GwYrCVFeS-_21c4priRaoHqywhxMNkL/s200/gaita.jpg" border="0" /></a><span style="font-size:85%;">De Galicia é seu ar,<br />de Galicia é seu son<br />ca, ao seu soar faiche amar<br />a dozura da súa voz,<br />ca, ao seu tocar faiche amar,<br />brilla máis có mesmo sol,<br />é fresca com’a mañá<br />e ela cant’a súa dor.<br />Baix’o meu brazo abalada,<br />está xa a miña pequena,<br />a quen cántolle unha nana<br />no punteiro desta nena<br />que apertada me canta,</span><br /></div><div align="right"><span style="font-size:85%;">ela é a gaita galega.</span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-8774162844084424182007-07-16T12:23:00.000+02:002007-07-26T01:38:59.899+02:00ALBORADA - Cantares Gallegos - Rosalía de Castro<div align="right"><br /></div><div align="right"><strong><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">I</span> </strong></div><div align="right"> </div><div align="right"></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvyVWXS00IVnl707UBpyllE6vlHzDmshsx4Msy-BXx3mwGZedRH8dwAtlHfkjb_BNvxMv4YkNHraaGow9-rD315rxo2RLC8CDFU8RH1-7IXYOig0G5e48FLcAeJmhBZSbLNZmR2ZmWBr2F/s1600-h/Rosalía_de_Castro.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5087836861359685986" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvyVWXS00IVnl707UBpyllE6vlHzDmshsx4Msy-BXx3mwGZedRH8dwAtlHfkjb_BNvxMv4YkNHraaGow9-rD315rxo2RLC8CDFU8RH1-7IXYOig0G5e48FLcAeJmhBZSbLNZmR2ZmWBr2F/s200/Rosal%C3%ADa_de_Castro.jpg" border="0" /></a>Vaite, noi- </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">te,-vai fuxin- </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">do.-Vente, auro-</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ra,-vente abrin- </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">do.-Co teu ros- </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">tro-que, sorrin- </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">do,-¡¡¡á sombra espanta!!! </span><br /><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Canta! </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Paxariño, can-</span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ta-de ponliña en pon-</span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">la,-que o sol se levan-</span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ta- polo monte ver-</span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">de,-polo verde mo-<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">te,- alegrando as her-</span></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">bas,- ¡alegrando as fon-</span></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">tes...!<br /></span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Canta, paxariño alegre, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">canta! </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Canta porque o millo medre, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">canta! </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Canta porque a luz te escoite, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">canta!<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Canta que fuxéu a noite.</span></div><div align="right"><span style="font-size:85%;"></span> </div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Noite escura </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">logo ven </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">e moito dura </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">co seu manto </span></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">de tristura, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">con meigallos </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">e temores, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">agoreira </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">de dolores, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">agarimo </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">de pesares, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">cubridora </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">en todo mal. </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Sal...!<br /></span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Que a auroriña </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">o ceu colora </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">cuns arbores </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">que namora, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">cun sembrante </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">de ouro e prata </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">teñidiño </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">de escalrata. </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Cuns vestidos </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">de diamante </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">que lle borda </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">o sol amante </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">antre as ondas </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">de cristal.<br /></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTC2fJPhzf_AeDUGLtgKXkQUaxb9OyAs_ZU0WZzzi8cilSODkFbUQcpQ0qeHcWnTqzQzEYmC9V4N9yn4SFA3szkwrlDeZcoyTPwCHGkBgKB3d1pykPkvzydXzmQU3yJSVvTu4bAOobQ2l8/s1600-h/Alborada_de_Rosalía+de+Castro1.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5091127125355392834" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgTC2fJPhzf_AeDUGLtgKXkQUaxb9OyAs_ZU0WZzzi8cilSODkFbUQcpQ0qeHcWnTqzQzEYmC9V4N9yn4SFA3szkwrlDeZcoyTPwCHGkBgKB3d1pykPkvzydXzmQU3yJSVvTu4bAOobQ2l8/s200/Alborada_de_Rosal%C3%ADa+de+Castro1.JPG" border="0" /></a><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Sal!... </span></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Señora en todo mal, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">que o sol </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">xa brila </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">nas cunchiñas do areal; </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">que a luz </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">do día </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">iste a terra de alegría; </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">que o sol </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">derrete con amor a escarcha fría. </span></div><div align="right"><span style="font-size:85%;"></span> </div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;"><strong>II</strong></span></div><div align="right"><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Branca auro-</span></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ra-ven chegan- </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">do-i ás porti- </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ñas-vai chaman- </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">do-dos que dor- </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">men-esperan- </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">do-¡o teu folgor!... </span></div><div align="right"><span style="font-size:85%;"></span> </div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Cor... </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">de alba hermosa </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">lles estende </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">nos vidriños </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">cariñosa, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">donde o sol </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">tamén suspende, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">cando aló </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">no mar se tende, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">de fogax </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">larada viva, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">dempóis leve, </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">fuxitiva,</span> </div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">triste, vago </span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">resprandor.<br /><br /></span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnGoK8XqrEXYLViip7xgTmzXfugkD2k0nmId_blDYMKOfGqMQ5aVkXR6vVTxy2mwxa17s2wV1NcVtCYRGiojFOIpJYdGPV2NSWBORjb_NEgFlEzW_vJyW92_UEPMSHW203zsdLdnjq3HH0/s1600-h/Alborada_de_Rosalía+de+Castro2.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5091278896614731602" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnGoK8XqrEXYLViip7xgTmzXfugkD2k0nmId_blDYMKOfGqMQ5aVkXR6vVTxy2mwxa17s2wV1NcVtCYRGiojFOIpJYdGPV2NSWBORjb_NEgFlEzW_vJyW92_UEPMSHW203zsdLdnjq3HH0/s200/Alborada_de_Rosal%C3%ADa+de+Castro2.JPG" border="0" /></a><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Cantor</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">dos aires,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">paxariño alegre,<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">canta,<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">canta porque o millo medre;<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">cantor<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">da aurora,<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">alegre namorado,<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ás meniñas dille<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">que xa sal o sol dourado.<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;"><br />Que o gaiteiro,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ben lavado,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ben vestido,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ben peitado,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">da gaitiña</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">acompañado</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡á porta está!...<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Xa!...<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;"><br />Se espricando</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">que te esprica,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">repinica,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">repinica</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">na alborada</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ben amada</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">das meniñas</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">cantadeiras,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">bailadoras,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">rebuldeiras;</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">das velliñas</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">alegriñas;</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">das que saben</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">ben ruar.<br /><br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Arriba </span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">todas, rapaciñas do lugar,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">que o sol</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">i a aurora xa vos vén a dispertar!</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Arriba!</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Arriba, toleirona mocidad,</span><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">que atru-<br /></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">xaremos, - cantaremos o ala... lá!!!</span></div><div align="right"><span style="font-size:85%;"></span><span style="font-size:78%;"><span style="color:#3333ff;"> </div><div align="center"><span style="font-size:78%;"><span style="color:#3333ff;"><strong>"A máis grande dificultade que achéi pra escribir esta alborada, foi o meu deseio de que saíse nun todo arregrada á música. Conseguín esto, pro foi a custa da poesía; non podía ser de outro modo, cando se dá cum aire tan estraño e tan difícile da acomodarlle letra algunha."</strong><a></span><strong> <span style="color:#000000;"><em>(Nota de Rosalía de Castro)</em></span></strong></span></span></span></div></a><br /><p align="justify"><span style="font-size:85%;"><strong>Rosalía de Castro</strong></span></p>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-89294048841943184102007-07-13T10:15:00.001+02:002008-12-03T13:22:36.393+01:00O testamento do gaiteiro de Soutelo - (Avelino Cachafeiro Bugallo)<div align="left"><span style="font-size:85%;"><br />Meu abóo e meu pai gaiteiriños</span><span style="font-size:85%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTBDM4CJGz4EOz4o1tue1jCEYEXupX1nOP-dcrM-lGg-kgywav3rCwaUTfG_-ltnsJT10q2TiZTGYqZaFgtrHBJFRtapaW-Y5iz0OVL7JWloxYOnpkbGYvpeKRfgZ4oP0hYpZOUsMqAUTH/s1600-h/Avelino_Cachafeiro_Bugallo.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5086611429880725842" style="margin: 0px 0px 10px 10px; float: right;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTBDM4CJGz4EOz4o1tue1jCEYEXupX1nOP-dcrM-lGg-kgywav3rCwaUTfG_-ltnsJT10q2TiZTGYqZaFgtrHBJFRtapaW-Y5iz0OVL7JWloxYOnpkbGYvpeKRfgZ4oP0hYpZOUsMqAUTH/s200/Avelino_Cachafeiro_Bugallo.jpg" border="0" /></a></span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">e meus irmáns tamén,</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">alentando a Galicia nun fol,</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">ó vento que vai e non ven...</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">aledanos as festas do Apóstol.</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">No regazo de Rosalía,</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">cantaban os paxariños</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">o meu chorar de alegría</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">Alí bauticei a muiñeira</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">a que lle puxen de Chantada; Diante o altar de Rosalía</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">e carballos de Santa Susana.</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">Muiñeira, ti vas pra Chantada</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">e enfeitizas a pomba branquiña;</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">cando te toco na gaita</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">engaiolas a ialma miña.</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">e sinto e inteira Galicia</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">no meu corazón cautiva.</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">Cando saibas que morrín,</span><br /></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">gaitiña miña gaitiña,</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">desperta a miña alborada</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">que toco pra Rosalía...</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">que dorme no teu punteiro</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;">cos seus dedos tapadiña.</span></div><div align="left"><span style="font-size:85%;"></span></div><br /><div align="right"><strong><span style="font-size:85%;">Avelino Cachafeiro</span></strong></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-12197383287198898872007-07-12T18:46:00.003+02:002008-12-03T13:23:50.753+01:00Airiños, airiños, aires - Avelino Cachafeiro (O gaiteiro de Soutelo)<div align="right"><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" ><br /></span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" ><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjByZ_KWkhM3ulLdioR9jJYtiyEbP3dDqdCSDrJ3V4frwyhNpBIQHygFTwxmJtfBS_Po483oxnHHSH0GJN9YE0roaR1HP62e_CwjSeRlF1zI9SV2L650QtwILDB9JIAdxoEM6gcb1bLbkY7/s1600-h/Avelino_Cachafeiro.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5086437410690793762" style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjByZ_KWkhM3ulLdioR9jJYtiyEbP3dDqdCSDrJ3V4frwyhNpBIQHygFTwxmJtfBS_Po483oxnHHSH0GJN9YE0roaR1HP62e_CwjSeRlF1zI9SV2L650QtwILDB9JIAdxoEM6gcb1bLbkY7/s200/Avelino_Cachafeiro.jpg" border="0" /></a></span><span style=";font-family:lucida grande;font-size:85%;" ><span style="font-size:100%;">Airiños, airiños, aires<br />quitadoiriños de penas,<br />os airiños de Bos Aires<br />irmáns dos da miña terra.<br />Si foran pedras os soños<br />dos que atravesan o mar,<br />o camiño da Galicia<br />sería ben bó de andar.<br />Arxentino que me escoitas,<br />o mellor d-esta canción<br />é que está feita na fala<br />en que falaba Colón.<br />Da miña terra che traio<br />as rosas de máis feitizo:<br />os pensamentos das nais<br />que aquí teñen os seos fillos.<br />Si hei morrer en terra allea<br />quero morrer na Arxentina<br />en onde sempre hai quen fale<br />na fala da terra miña.<br />O gaiteiro de Soutelo<br />no ronco da gaita leva<br />o berro de ¡Terra a nosa!<br />¡y-arde o eixo, carballeira!</span><br /></span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-60601342354457227602007-07-12T12:51:00.000+02:002007-07-13T10:09:37.719+02:00Lagoa da Serpe<div align="center"><strong>Lenda Galega</strong></div><br /><div align="justify"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzCL59Bl8lsuzvad1azJqmzTxn2nh3liL5MyEXwNPFYcASFepTZtIfw-A9holz4P1NoJRFmpDzDbXMvQDOUf1fIo8-_S18qf7OBtX-m7ScjgwG7ESil1WQkrZZ5LtZFmPIhcEXEoZmgmcQ/s1600-h/Lagoa_da_Serpe.jpg"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5086288508469608722" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzCL59Bl8lsuzvad1azJqmzTxn2nh3liL5MyEXwNPFYcASFepTZtIfw-A9holz4P1NoJRFmpDzDbXMvQDOUf1fIo8-_S18qf7OBtX-m7ScjgwG7ESil1WQkrZZ5LtZFmPIhcEXEoZmgmcQ/s200/Lagoa_da_Serpe.jpg" border="0" /></span></a><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Na noite de san Xoán, ó amanecer, e antes de que despunte o sol, aparece unha fermosa moza de longos cabelos negros coma o acibeche, os cales peitea con indolencia, sentada sobre unha rocha lambida polas augas da Lagoa. A moza está triste e pensativa. Leva moitos anos aparecendo no mesmo lugar, agardando que un mozo solteiro se arrisque a liberala do seu maleficio. </span></div><br /><div align="justify"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Hai xa bastante tempo, non preciado polo narrador, prestouse voluntariamente un arriscado mozo da aldea de Xares. Co fin de facerse rico desencadenando á fermosa moza, subiu á lagoa da Serpe na noite de san Xoán, coa finalidade de desencadenala. Entre a bela dama e o mozo ten lugar o seguinte diálogo: </span></div><br /><blockquote><div align="justify"><span style="font-size:85%;">Mira mozo: sei que es valente e arriscado e confío no teu valor para desencantarme. Eu ó saír o sol desaparecerei e convertireime de novo en serpe. Atravesarei de novo a lagoa e cando me achegue a ti deberás cuspirme na boca, que levarei aberta. Se o fas así tornarei a ser o que son agora e romperase o embruxo, e deste xeito non sufrirei.</span></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span></div><br /><div align="justify"><span style="font-size:85%;">Mira muller: son home probado e non temo a nada. Se vin aquí é para que sexas sempre coma agora, romper o encantamento e casar contigo.</span></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span></div><br /><div align="justify"><span style="font-size:85%;">Ese será o agasallo para quen logre superar o medode verme coma unha serpe, e igualmente serán del as enormes riquezas que atesouro e o reino que me pertenece.</span> </div></blockquote><div align="justify"><span style="font-size:85%;">Comenzou a saída do sol, e desapareceu a moza e apareceu unha xigantesca serpe que cos seus silvos facía tremoar ó "teso". O cal impresionou ó mozo que, pese ó seu valor, fuxiu despavorido, esquecendo as súas promesas. </span></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;"></span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:78%;color:#3333ff;"><strong>Esta lenda está recollida por D. <em>Eduardo Ávila Bustillo</em> en 1965, segundo o relato dunha testemuña <em>presencial</em> dos feitos.</strong></span></div><div align="center"><strong><span style="font-size:78%;color:#3333ff;"></span></strong></div><br /><div align="center"><span style="font-family:lucida grande;font-size:78%;color:#000000;"><em>A lagoa da Serpe é de orixe glacial e atópase en terras da Veiga de Bolo (Ourense), no alto da Pena Trevinca. </em></span></div><div align="center"><span style="font-family:lucida grande;font-size:78%;color:#000000;"></div></span><br /><div align="justify"><span style="font-size:78%;">A lenda di que toda persoa que beba da súa auga morrerá e que se che metes nela, arrastrarache cara ás profundidades. Xa houbo un caso dunha persoa arrastrada para dentro, pero non se sabe de ninguén que morrese por beber das súas augas porque ninguén atrévese a facelo.</span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-70545515476157216732007-07-12T10:55:00.000+02:002007-07-25T15:14:39.794+02:00Quiroga, Lugo / Ribeira Sacra, Ourense<div align="center"><br /><strong>As labandeiras do río Sil</strong></div><div align="center"><strong><span style="font-size:85%;">(Lenda galega)</span></strong><br /></div><span style="font-size:85%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbgwa7FQrlIku3HU0tXW7T10JFY4gQyMS0P2YH121w0y4X3W00IC4rjnJ09ynQ5-Q8Q0dPaUxYrLzRzRKgkoqlFUH_Z2Iagxll5jOa1oDYrjDtZ72H0bp2X_1nn9KHSTE9Ak644RAnrrZo/s1600-h/Quiroga.JPG"></a><div align="justify"><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbgwa7FQrlIku3HU0tXW7T10JFY4gQyMS0P2YH121w0y4X3W00IC4rjnJ09ynQ5-Q8Q0dPaUxYrLzRzRKgkoqlFUH_Z2Iagxll5jOa1oDYrjDtZ72H0bp2X_1nn9KHSTE9Ak644RAnrrZo/s1600-h/Quiroga.JPG"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5086253757889216770" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbgwa7FQrlIku3HU0tXW7T10JFY4gQyMS0P2YH121w0y4X3W00IC4rjnJ09ynQ5-Q8Q0dPaUxYrLzRzRKgkoqlFUH_Z2Iagxll5jOa1oDYrjDtZ72H0bp2X_1nn9KHSTE9Ak644RAnrrZo/s200/Quiroga.JPG" border="0" /></a>Hai unha lenda que fala das profundas e misteriosas augas do río Sil, na Ribeira Sacra, provincia de Ourense, como un lugar de intrigantes covas e pasadizos, amores imposibles e seres mitolóxicos que moran as súas profundidades.Conta a lenda que a filla dun poderoso nobre de Quiroga gustaba de percorre-los montes dos arredores vestida con roupas vulgares, co obxecto de pasar inadvertida entre as xentes humildes. </div><div align="justify"><br />Nunha tarde de outono atopou nun dos seus paseos un cazador mozo e lanzal, que viña de cazar un corzo coa súa bésta. A doncela, cuxa fermosura era, segundo se conta a "dunha fada", deuse a coñecer como pertencente ó castelo de Quiroga, mentres que o mancebo fíxoo como vasalo do señor de Osorio, de Castro Caldelas. Así e todo, a beleza de ámbolos dous mozos fixo que se namoraran nese mesmo instante o un do outro, acordando manter novos e apaixonados encontros.<br /></div><br /><div align="justify">Aqueles encontros tiñan lugar nas beiras do Sil e ó facérense frecuentes chegaron a coñecemento do poderoso pai da rapaza. Don Pedro de Quiroga, que así era como se chamaba este nobre, consideraba ós de Castro Caldelas os seus adversarios e indignos de pretenderen a súa filla, po-lo que lle prohibiu a esta que volvera a ver o mozo cazador.<br /><br />Así e todo, os namorados atoparon axiña o xeito se veren, pois había un pasadizo que comunicaba o castelo de Quiroga cun túnel que pasaba por baixo do Sil e ía ata o castelo de Castro Caldelas. Sen embargo, o pai da doncela decatouse axiña do que acontecía e considerándoo unha aldraxe decidiu impor un castigo a ámbolos dous mozos. </div><div align="justify"><br />Así pois, unha vez que os amantes penetraran dentro do pasadizo para correr un ós brazos do outro, o pai da doncela mandou ós seus homes pechar ámbalas dúas entradas do túnel cun gran número de rochas para que estas dificilmente puidesen ser outra vez abertas.<br /></div><br /><div align="justify">Deste xeito, ficaron, baixo das augas do Sil, os novos amantes para sempre...<br /><br />Deles tamén conta a lenda que foron os proxenitores das lavandeiras, eses seres mitolóxicos que a crenza sitúa nas augas profundas deste río, e das que se cre lavan e pulen as pebidas de ouro que o Sil deposita no seu leito. </div><div align="center"><br /><span style="font-size:78%;">Extraída da seginte páxina Web:<br /></span><a href="http://www.blogoteca.com/lendas/index.php?cod=1850" target="_blank"><span style="font-size:78%;">Lendas de Galiza: As labandeiras do río Sil </span></a></div></span>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-90037515353357944332007-07-09T22:42:00.001+02:002009-01-28T10:33:51.050+01:00Festa en Quiroga<div align="justify"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2TFyvb3Cts9hurbV1dpyb_iwzY5nmwxq47n_NRk9zIdGjj7cKGOTNBOHfhDOeOYQtY4qCfJiTukCn1qQZVHt93Es6cVj98OA0z1O8VSD4eHWt78ZzVvGbOUi_70zjgt80SKIg9-35q6_O/s1600-h/Val+de+Quiroga.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5085688725084329378" style="margin: 0px 0px 10px 10px; float: right;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2TFyvb3Cts9hurbV1dpyb_iwzY5nmwxq47n_NRk9zIdGjj7cKGOTNBOHfhDOeOYQtY4qCfJiTukCn1qQZVHt93Es6cVj98OA0z1O8VSD4eHWt78ZzVvGbOUi_70zjgt80SKIg9-35q6_O/s200/Val+de+Quiroga.jpg" border="0" /></a></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;">As primeiras notas festivas do abrente soaban arredor dos agros galegos próximos á rexión de Quiroga, bañada polo río que lle daba o mesmo nome á vila. coas primeiras badaladas da igrexa da Sta. María de Outeiro, á alba, daban os bos días ós viñedos e ós seus recolectores. Moitos deles, provenientes do pobo, pasaban polo Túnel de Montefurado para refrescarse nas xélidas augas do río e comenzar outro día de traballo. Os primeiros raios madrugadores empezaban a elevarse con timidez por enrriba das lobuladas montañas que o rodeaban. Mostrando moi lentamente os contrastes destas paraxes, dando vida ás avermelladas tezas da vila e sacando ós hórreos da empoada sombra nocturna que atopábase por alí. </span><span style="font-size:85%;"><br /></span></div><div align="justify"><br />Aquela mañá festeira espertou a moitos dos habitantes de Quiroga un mozo gaiteiro, acompañado doutro máis e da súa irmá á pandeireta, marcando o ritmo da música que soaba, ó son da alborada de Rosalía de Castro. De camiño ata a igrexa, ó paso por diante de cada unha das casas que forman o pobo. Facíanlles parar para darlles algo de comer, como mostra de agradecemento ou coma recoñecemento polo traballo que estaban a realizar dende as primeiras horas da mañá, e que prolongariase até máis tarde. Ó saír da misa celebrada en honra ó santo patrón do lugar na parroquia, como era de tradición, tocábanse as marchas procesionais do lugar. </div><div align="justify"><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRyIpY0QNIKIMeXOmIDhp1DCDO9v52eTTzoyeCWSjIbJaCV58meOiBYtiUmdXlP3-0SxPhDUJQKk8087GcsXt8csjIBqKkYYPxNjNUJ7XlWyJjMcxMfkkmSCKNN-xedOpJZN1C35szpGG6/s1600-h/%C3%83%EF%BF%BDngela,V%C3%83%C2%ADctore+Jose+-+Actuaci%C3%83%C2%B3n+no+Pazo+do+Castro.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5085665570915636626" style="margin: 0px 10px 10px 0px; float: left;" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRyIpY0QNIKIMeXOmIDhp1DCDO9v52eTTzoyeCWSjIbJaCV58meOiBYtiUmdXlP3-0SxPhDUJQKk8087GcsXt8csjIBqKkYYPxNjNUJ7XlWyJjMcxMfkkmSCKNN-xedOpJZN1C35szpGG6/s200/%C3%81ngela,V%C3%ADctore+Jose+-+Actuaci%C3%B3n+no+Pazo+do+Castro.jpg" border="0" width="186" height="138" /></a>Toda la gente, animada pola música, baixaban acompañándolles. Da súa man podianse escoitar foliadas, pasacorredoiras, muiñeiras, xotas, pasodobres, rumbas… E todos eles felices bailando na praza envotos nunha danza sen fin. Aquel novo gaiteiro, vestido de fino pano sedán e sombreiro, mantiña unha figura ergueita, cun sorriso sempre esbozado nas súas faccións, con certo aire de picardía. Tras el tódalas rapaciñas solteiriñas de la villa ían seguíndolle timidamente alí onde fóra. </div><br /><div align="justify">Despois da comida, raso estelar ía enloitándose para chamar as voces de cantareiras e pandereteiras, como un reclamo ó acougo de todo o día, unía a tódolos mozos de alí para empezar o serán. Aproximábanse todas aquelas xuvenís gargantas para cantar os morriñentos alalás, as divertidas e movidas muiñeiras cantadas, os maneos, as ruadas, as pandeiradas... As gasgantas de todos eles íanse incorporando, ata os máis tímidos, ante a ledicia que espertaban as raparigas animábanse para formar parte do coro nesta festa nocturna...</div><span style="font-size:85%;"><br /><div align="center">Alí no alto daquel monte,<br />unha niña que fía hai,<br />se queredes coñecela<br />teredes que ir vós a vela.</div><div align="center"><span style="font-size:85%;">Ai la, la, la, ...<br /><span style="font-size:78%;"></span><br />Ó muíño non queiro ire,<br />porque Maruxa é celosa,<br />con Uxía hei de dormire<br />porque é moito máis hermosa. </span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">Ai la, la, la, ...<br /><span style="font-size:78%;"></span><br />Pobre de min a que caeu<br />cando soubo con quén dorminhe,<br />pobre de min a que caeu,<br />foi pouca a mazán que cominhe. </span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;">Ai la, la, la, ...</span></div><span style="font-size:85%;"><br /><div align="justify"></div><div align="justify"><span style="font-size:85%;">E así até có cansazo empezábase a notar e ós poucos todo íase recollendo baixo a celeste capa dunha enigmática noite estrelada.</span> </div><div align="justify"><br /><span style="font-size:78%;">Agradezo ó meu amigo gaiteiro, Xosé Lois Lago, a cesión dunha das súas fotografiás.</span></div></span></span>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-1291032621491269252007-07-09T22:19:00.000+02:002007-07-13T10:14:13.518+02:00A Gaita Gallega<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtCoe_9O8r9SRsD_PDTEF7m9iswtCk5en0R8wqzoAQJsuPsoKVv02il2H9CVDtt_D5Miv58KAzz8cQXrQ_myJJjyevSdi5whYIOHG42XdrUZhUydwSo8NJc7CiIp2ttkzht2hyphenhyphenDDxDEHQ8/s1600-h/Imagen+010.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5085294885173220690" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtCoe_9O8r9SRsD_PDTEF7m9iswtCk5en0R8wqzoAQJsuPsoKVv02il2H9CVDtt_D5Miv58KAzz8cQXrQ_myJJjyevSdi5whYIOHG42XdrUZhUydwSo8NJc7CiIp2ttkzht2hyphenhyphenDDxDEHQ8/s200/Imagen+010.jpg" border="0" /></a> <div><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">¡Oh!, ti, miña Galicia, terra verde,<br />acordas coas túas belas gaitiñas,<br />pra levantar a túa bela terra,<br />co teu son alegras ás rías<br />e a quen lonxe de ti s’atopa...<br />tráeslle os seus recordos e morriña.<br /><br />¡Ai!, ti, miña soñada gaita galega.<br />¡Ai!, meu bon amigo gaiteiro, toca.<br />¡Ai!, que de ti me terei que despedir.<br />¡Toca, toca, meu amigo, unha xota!,<br />que a miña alma sen os mellores<br />amigos se desconsola e chora<br />cando un bon amigo vaise.<br />¡Ai!, gaitiña, quero sentir as túas ondas.<br /><br />¡Ai!, amigo meu, odio as despedidas,<br />prefiro respirar a frescura da mañá,<br />lembrar a música das gaitiñas,<br />e sentir o son do galego ar,<br />e lembra que... as gaitas non choran,<br />sempre cantan ó son das ondas do mar.<br /></span></div><div></div><br /><div><span style="font-size:78%;"><em>Moitas grazas ó meu amigo David Rodríguez por pasarme esta imaxe.</em></span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-67469468201239612152007-07-07T04:02:00.000+02:002007-07-08T01:16:41.616+02:00A miña Galicia<div align="right"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEGWVergRmfOsH33IdrPH6EG8gaHvyrH9uZix5-iIYHwLIxDPd3Rus6G9qCh52BhSsUipiWHmUQf-AMEb6_1INoKg0afb15dmjKNSf6RNMwRJ9Do_jmyeVmuHt0VNBBv0lsAxel4TAOaFP/s1600-h/Galicia_Prov_Lugo.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5084596708174484754" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 179px; CURSOR: hand; HEIGHT: 139px" height="136" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgEGWVergRmfOsH33IdrPH6EG8gaHvyrH9uZix5-iIYHwLIxDPd3Rus6G9qCh52BhSsUipiWHmUQf-AMEb6_1INoKg0afb15dmjKNSf6RNMwRJ9Do_jmyeVmuHt0VNBBv0lsAxel4TAOaFP/s200/Galicia_Prov_Lugo.jpg" width="178" border="0" /></a> <span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Nunca máis atoparei unha terra<br />tan verde, tan grande, tan pequena,<br />unha terra á que guía unha estrela,<br />unha terra, toda ela, de frescura chea,<br />¡é a miña Galicia queridiña!<br /><br />Co son das súas gaitas esperta,<br />a miña terra, ao mar sempre aberta,<br />toda ela de fina choiva cuberta,<br />co ar do luscofusco retorna a súa morriña,<br />¡é a miña Galicia queridiña!<br /><br />Ela é a terra que crece entre carballeiras,<br />refréscase cos ventos da mar súa,<br />que baila ao son das alegres muiñeiras,<br />e iluminada na noite pola branca lúa,<br />quen quita da súa terra a tristura,<br />a mágoa e sombra da pena súa.<br />Das noites eu quero a súa frescura,<br />do mar respirar o seu salgado ar<br />e ver na súa auga brillante e pura<br />o futuro do seu continuo camiñar,<br />sen pausa dentro da inmensidade<br />dun bravo mar en cada espertar.<br />Os teus barcos que sucan en soidade</span><br /></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">cada mañá, a súa ruta o mar borrará</span></div><div align="right"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">e regresarán volvendo á serenidade<br />polo camiño que as súas olas trazará.<br />Hoxe camiñei polo teu verde prado<br />co primeiro albor do teu mañá,<br />a túa paisaxe na miña mente está cravado.<br />Quen cos teus ollos atópase, Galicia,<br />non quererá marchar do teu lado,<br />porque coa túa luz verá a ledicia<br />dunha terra sempre pequena, sempre grande,<br />pero que che envolverá cunha caricia.</span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-32386647274568224752007-07-07T03:32:00.000+02:002007-07-07T04:02:12.843+02:00Sonetiño IV<div><div><span style="font-size:85%;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5084268718701958386" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" height="221" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQLMridfUsJskq4L3cw5PNXzq8uH_DvGavJ-X5fj0WA2qs8valShaZ8RNsyeK6Y3xu-1Mrf0JRCmUfdgysZjqIN0VNc3ZLazAkZruXWwHG4e4UzKA8Hnhq4cq1wMH5pRHCey9XCmr_WPp4/s200/1155031885_extras_albumes_0.jpg" width="163" border="0" /></span></div><div><span style="font-size:85%;">Negras soan as campás,<br />negras com’a lúa á noite,<br />ó son do morto compás,<br />ó morrer a auga da fonte.<br />Negras soan ó queimar<br />todos nosos verdes bosques,<br />cando s’erguía a mañá,<br />pechand’os ollos das pontes.<br />Camiñando polas cinzas<br />xurdía quente po da terra<br />das bágoas que me caían<br />e a alma de dolor berra<br />coma unha besta ferida,<br />com’o fume soan, negras.</span></div></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-72045858080486067312007-07-07T03:23:00.000+02:002007-07-07T03:32:01.919+02:00Sonetiño III<div align="right"><a href="http://www.infojardin.com/galeria/data/500/Camino_Galicia.JPG"><img style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 232px; CURSOR: hand; HEIGHT: 158px" height="162" alt="" src="http://www.infojardin.com/galeria/data/500/Camino_Galicia.JPG" border="0" /></a> <span style="font-size:85%;">Camiño car’a ningures,<br />camiño có mar borrou,<br />camiño do que lonx'estou,<br />camiño car’a algures.<br />Camiño que lev’a ningures,<br />senda na que camiñou<br />e ós teus pobos chegou,<br />camiño que leva at'algures.<br />Camiño d’arco das mozas<br />que de cor ti sempre gozas,<br />de frores na túa ladeira,<br />de fresc'auga na túa beira,<br />e de vid’ao redor d’eira,<br />xogando coas miñas mozas.</span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-41941570602834964112007-07-07T00:27:00.000+02:002007-07-07T03:23:13.757+02:00Sonetiño II<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRQmL6sHiwjX25Iw4rK9Ox5C130icsHTUk_CzSjM_495IVkDshiRKV289K7csdC9oDzUXzvUKUaozjuKE_Dt0nW7UYLgD-gGB8b25oVE3oaDAvzz0XdJb8QrrW5bRYrQo0VqLm4g9VKSv-/s1600-h/mar.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5084249657637098706" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 256px; CURSOR: hand; HEIGHT: 170px" height="150" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRQmL6sHiwjX25Iw4rK9Ox5C130icsHTUk_CzSjM_495IVkDshiRKV289K7csdC9oDzUXzvUKUaozjuKE_Dt0nW7UYLgD-gGB8b25oVE3oaDAvzz0XdJb8QrrW5bRYrQo0VqLm4g9VKSv-/s200/mar.jpg" width="226" border="0" /></a> <div align="left"><span style="font-size:85%;">Ventos da miña terriña,<br />cá fragrancia da mañá<br />sempre a traedes viva<br />respirando do teu ar.<br />Ventos das belas rías,<br />que vos levades o mal<br />nas túas redes tecidas<br />ao fondo do teu mar.<br />Ventos das miñas terras<br />coidade ó meu amigo<br />como cando alumeas<br />pola mañá ao teu Miño<br />coidádeo cando o vexas,<br />coidádeo ondas de Vigo.</span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-43672036203431355142007-07-06T22:09:00.000+02:002007-07-07T00:26:40.043+02:00Sonetiño I<p align="center"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyWrJN1D1BtFtkIsXut8tzYPjYmsJOD205tw5zqaysU9qF5FBcqtTcvX9YfLOto3O0hITUJDyHsyWj7Qfhb9sKU9lK6G1qFq5nI5bODgItglQgoQz3Cogy-pXg_WFQwYQoF6ZU5XcnrzH9/s1600-h/salgueiro.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5084213012976129202" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; CURSOR: hand" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyWrJN1D1BtFtkIsXut8tzYPjYmsJOD205tw5zqaysU9qF5FBcqtTcvX9YfLOto3O0hITUJDyHsyWj7Qfhb9sKU9lK6G1qFq5nI5bODgItglQgoQz3Cogy-pXg_WFQwYQoF6ZU5XcnrzH9/s200/salgueiro.jpg" border="0" /></a></p></span><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;"><div align="right">Salgueiros de Galicia,<br />qu’espertades chorando,<br />sinto as follas afogando<br />penas nun mar de ledicia.<br />Salgueiros de Galicia,<br />túas pólas van baixando<br />e ás augas van tocando<br />e o Lago cás caricia.<br />Xunto a ti retornarei,<br />xunto a ti eu bicarei<br />as túas verdes terriñas,<br />onde cántanche meniñas<br />coas súas mans branquiñas<br />¿cando che atoparei...?</span></div>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-59927763506801153292007-07-05T18:37:00.000+02:002007-07-05T22:13:42.732+02:00Os sonetiños<span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Os <span style="color:#3333ff;"><em><strong>sonetiños</strong></em></span> son un novo xénero literario que xurdiron da idea, de crear <em><span style="color:#3333ff;"><strong>sonetos</strong></span></em> pero con arte menor, é dicir, versos oitasílabos. Xa había anos cá idea a tiña, pero a estructura destes non fixeina até hai pouco tempo . A diferencia entre os sonetos e os sonetiños é que pódense escribir con rima asonante ou consonante, variando o esquema métrico. Iso si, mantéñense os catorce versos de rigor, do mesmo xeito que nos sonetos.</span><br /><br /><strong><u><span style="color:#3333ff;">Estructura dos sonetiños</span></u><br /></strong><br /><span style="font-size:85%;">Como diciase antes existían os sonetiños con rima asonantes e logo os de rima consonante.</span><br /><span style="font-size:85%;">Os <strong><span style="color:#3333ff;">sonetiños asonante</span></strong> están formados por <span style="color:#3333ff;"><strong>dous <em>cuartetas</em> </strong><span style="color:#000000;">e</span><strong> dous <em>tercetas (asonantes)</em></strong></span>, é dicir, quedaría unha rima da seguinte maneira:</span><br /><ul><li><span style="font-size:85%;">a, b, b, a (primeira cuarteta)</span></li><li><span style="font-size:85%;">a, b, b, a (segunda cuarteta)</span></li><li><span style="font-size:85%;">c, d, c (primeira terceta asonante)</span></li><li><span style="font-size:85%;">d, c, d (segunda terceta asonante)</span></li></ul><p><span style="font-size:85%;">E os <strong><span style="color:#3333ff;">sonetiños consonante</span></strong> estarían compostos polas <span style="color:#3333ff;"><strong>dúas <em>redondiñas</em></strong> <span style="color:#000000;">e </span><strong>dúas <em>tercetas (consonantes)</em></strong></span>, e quedaría unha rima do seguinte xeito:</span></p><span style="font-size:85%;"><ul><li>a, b, a, b (primeira cuarteta)</li><li>a, b, a, b (segunda cuarteta)</li><li>c, c, d (primeira terceta consonante)</li><li>d, d, c (segunda terceta consonante)</li></ul><p></span> </p>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-7094252043517463686.post-7080364867842497452007-07-05T00:53:00.000+02:002007-07-12T18:15:31.296+02:00Galicia<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJD2zpD8NR257DNgF1SlehRS4IhuLm0XjOtt0wxiPAjzF6i7BRWQdIIiKd5Oit2HFfpWWaTKSnqiJZJZNOlb83dR4aVXbRTB3ThzyyRaBK5bAU_P_bDfKujyC163pwxa8qwPCLSmovR9fJ/s1600-h/vistascason.jpg"><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5083746807161050274" style="FLOAT: right; MARGIN: 0px 0px 10px 10px; CURSOR: hand" height="107" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJD2zpD8NR257DNgF1SlehRS4IhuLm0XjOtt0wxiPAjzF6i7BRWQdIIiKd5Oit2HFfpWWaTKSnqiJZJZNOlb83dR4aVXbRTB3ThzyyRaBK5bAU_P_bDfKujyC163pwxa8qwPCLSmovR9fJ/s320/vistascason.jpg" width="191" border="0" /></span></a><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Unha terra viva, chea de cultura,<br />unha terra de recordos sempre chea.<br />¡Oh, Galicia! ¡Oh, ti, Galicia verde!<br />¡Oh, ti, miña soñada terra! </span><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj0ZafnHZu1HM7Y7bkn4k9b86_t4UIFh4Bbodgf3y4WaVU0MkH7XoT90q2KpmhQ9kYGqPXsx5L2HjMNEOuNacVe1H2lfEBQvNPjRfWaZ8hL6W5LWDMAt1I7bbcM-c_BaHNOFKwu3_d7SeRI/s1600-h/vistascason.jpg"></a><br /><span style="font-family:lucida grande;font-size:85%;">Soño cada noite co teu verde chan,<br />co teu ar e o son dos teus celtas.<br /><br />O son do teu ar espértame cada mañá,<br />a voz das túas graciosas ondiñas,<br />que voltan pra ver a súa terra,<br />pra regresar á súa area e bicar,<br />bicar o seu histórico pobo,<br />¡ai, qué lonx’está a terra miña!<br /><br />Escoit’o asubio dos teus eucaliptos,<br />xogueteando entre as súas copas<br />o trasno vento de cada mañanciña,<br />arrolando as súas verdes follas,<br />mentres qu’eu cos meus ollos...<br />vexo como en remuíños as sopra.<br /><br />Na distancia ás túas gaitas escoito,<br />o son da túa terra escoito eu,<br />síntoo dende o meu corazón,<br />síntoo como un galego teu.<br />¡Galicia, que bonitiña ti es,<br />coa choiv’abalada no chan teu!<br /><br />Eu quero remollar os meus pés nas túas rías,<br />durmir no teu bosque baixo unha branca lúa,<br />respirar xunto as túas carballeiras,<br />observar do teu luscofusco a última luz súa,<br />sentir na miña car’a matinal brisa mariñeira,<br />escoitar ó son das badaladas a noite escura...</span>Xulio Domínguezhttp://www.blogger.com/profile/07514760635975161084noreply@blogger.com0