Galicia

Unha terra viva, chea de cultura,
unha terra de recordos sempre chea.
¡Oh, Galicia! ¡Oh, ti, Galicia verde!
¡Oh, ti, miña soñada terra!
Soño cada noite co teu verde chan,
co teu ar e o son dos teus celtas.

O son do teu ar espértame cada mañá,
a voz das túas graciosas ondiñas,
que voltan pra ver a súa terra,
pra regresar á súa area e bicar,
bicar o seu histórico pobo,
¡ai, qué lonx’está a terra miña!

Escoit’o asubio dos teus eucaliptos,
xogueteando entre as súas copas
o trasno vento de cada mañanciña,
arrolando as súas verdes follas,
mentres qu’eu cos meus ollos...
vexo como en remuíños as sopra.

Na distancia ás túas gaitas escoito,
o son da túa terra escoito eu,
síntoo dende o meu corazón,
síntoo como un galego teu.
¡Galicia, que bonitiña ti es,
coa choiv’abalada no chan teu!

Eu quero remollar os meus pés nas túas rías,
durmir no teu bosque baixo unha branca lúa,
respirar xunto as túas carballeiras,
observar do teu luscofusco a última luz súa,
sentir na miña car’a matinal brisa mariñeira,
escoitar ó son das badaladas a noite escura...