Meu abóo e meu pai gaiteiriños
e meus irmáns tamén,
alentando a Galicia nun fol,
ó vento que vai e non ven...
aledanos as festas do Apóstol.
No regazo de Rosalía,
cantaban os paxariños
o meu chorar de alegría
Alí bauticei a muiñeira
a que lle puxen de Chantada; Diante o altar de Rosalía
e carballos de Santa Susana.
Muiñeira, ti vas pra Chantada
e enfeitizas a pomba branquiña;
cando te toco na gaita
engaiolas a ialma miña.
e sinto e inteira Galicia
no meu corazón cautiva.
Cando saibas que morrín,
gaitiña miña gaitiña,
desperta a miña alborada
que toco pra Rosalía...
que dorme no teu punteiro
cos seus dedos tapadiña.
Avelino Cachafeiro
No hay comentarios:
Publicar un comentario