Camiño car’a ningures,camiño có mar borrou,
camiño do que lonx'estou,
camiño car’a algures.
Camiño que lev’a ningures,
senda na que camiñou
e ós teus pobos chegou,
camiño que leva at'algures.
Camiño d’arco das mozas
que de cor ti sempre gozas,
de frores na túa ladeira,
de fresc'auga na túa beira,
e de vid’ao redor d’eira,
xogando coas miñas mozas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario