Sonetiño II

Ventos da miña terriña,
cá fragrancia da mañá
sempre a traedes viva
respirando do teu ar.
Ventos das belas rías,
que vos levades o mal
nas túas redes tecidas
ao fondo do teu mar.
Ventos das miñas terras
coidade ó meu amigo
como cando alumeas
pola mañá ao teu Miño
coidádeo cando o vexas,
coidádeo ondas de Vigo.